اگر بپذیریم که فعالیت­های انسانی عامل اصلی گرمایش زمین است، به حصر استقرایی می­توان فعالیت­های انسانی که منجر به چنین نتیجه­ای می­شوند را برشمرد.

پاره­ای از این فعالیت­ها منجر به بالارفتن کمی مولفه­هایی می­شوند که به ازدیاد دمای زمین کمک می­کنند، و پاره­ای دیگر منجر به کاهش مولفه­هایی می­شوند که می­تواند با این ازدیاد دما مقابله کنند، و پاره­ای دیگر به صورت مستقیم در افزایش دمای زمین ایفای نقش می­کنند.

در این مقاله سعی خواهم کرد نشان دهم میزان جمعیت و گرمایش زمین نسبت مستقیم دارند و در نتیجه با کاهش جمعیت می­توان گام موثری در کنترل افزایش دمای زمین برداشت.

الف) ابتدا به شمارش و بررسی فعالیت­هایی می­پردازم که به افزایش کمی مولفه­های افزاینده­ی دما منجر می­شوند:

1) سوخت­های فسیلی: شاید مشهورترین فعالیت بشری که منجر به بالا رفتن دمای زمین می­شود تولید آلاینده­های موسوم به گازهای گلخانه­ای است. و از میان فعالیت­های تولید کننده­­ی گازهای گلخانه­ای بیش از همه مصرف سوخت­های فسیلی مورد تاکید واقع می­شود. سوخت­های فسیلی­ای­ که در نیروگاه­ها، کارخانجات، خودروهای شخصی و ... مصرف می­شوند و عامل ایجاد «انرژی» هستند، از عمده منابع تولید گازهای گلخانه­ای نظیر CO₂ می­باشند. بدیهی است که هرچه میزان جمعیت بشر بیشتر باشد، نیاز و مصرف انرژی نیز بیشتر خواهد بود، خواه این انرژی به طور مستقیم در نیروگاه­ها و وسایل نقلیه استفاده شود، خواه به طور غیر مستقیم و در غالب کالاهایی که برای تولید آنها انرژی صرف شده است.

2) تغذیه: انسان­ها آنچنان که اکنون هستند، عمدتاً در رژیم غذایی خود از گوشت و مواد لبنی که محصولاتی دامی هستند استفاده می­کنند. ساختار فیزیکی نشخوارکنندگان به گونه­ای است که باد معده­ی این حیوانات حاوی گاز متان است. گاز متان حدود 20 بار بیشتر از CO₂ اثر گلخانه­ای دارد. این مسئله تا جایی حائز اهمیت است که برای مثال در کشور هند، تاثیر دام­ها در گرمایش زمین بیش از تاثیر خودروهای این کشور است[1].

ب) فعالیت­هایی که منجر به کاهش مولفه­های کنترل­کننده گرمایش زمین میشوند.

تخریب فضای سبز: شاید بیشترین فعالیت انسانی که می­توان بر آن به عنوان عامل کاهنده­ی مولفه­های کنترل کننده­ی گرمایش زمین تاکید کرد، آسیب رساندن به فضای سبز زمین است. در این بین بیشترین اثر را در فرآیند نابود کردن درختان می­توان مشاهده کرد. تخریب­ فضای سبز و جنگل­ها عمدتاً برای دستیابی به فضای مناسب برای ساخت و ساز و یا کشاورزی انجام می­شود. به هر روی نابودی این درختان که به مثابه­ی ششهای زمین هستند، و با جذب بخشی از گازهای گلخانه­ای اثر گلخانه­ای جو را کاهش می­دهند تاثیری قابل توجه در گرمایش زمین دارد.

ج) فعالیت­های انسانی که به شکل مستقیم در گرمایش زمین نقش دارند.

1) مصرف انرژی: وقتی که انسان شروع به مصرف انرژی می­کند، انرژی مصرفی (فارق از اینکه در فرایند تولید آن گاز گلخانه­ای درست شده باشد یا نه) به شکل مسقیم در گرمایش کره زمین نقش بازی می­کند. فرض کنید که در زمستان برای گرم شدن چوبی را آتش می­زنیم. چوبی که پیش از سوختن گرمایی نداشت، در فرایند سوختن مقداری انرژی آزاد می­کند و از این رهگذر به گرمای کره زمین می­افزاید. در مقیاس کلانتر، مصرف انرژی در شکل­هایی مانند مصرف برق اثر گسترده­ای بر گرمایش زمین دارد. «اگر رشد جمعیت و افزایش مصرف برق با نرخ­های کنونی ادامه یابد، در سال 2600، مردمان ناچار خواهند بود دوشادوش یکدیگر بایستند و مصرف برق باعث می­شود کره­ی زمین از گرما سرخ گردد» [2].

2) در سطحی پایین­تر می­توان عامل دیگری را هم برشمرد که با توجه به آن انسان تاثیر مستقیم در گرمایش زمین دارد. هر انسان صرفاً از آن جهت که سوخت و سازی در بدنش انجام می­شود منبعی برای تولید گرما است. گرچه ممکن است این عامل در قیاس با فعالیت­هایی که منجر به تولید گازهای گلخانه­ای و یا مصرف انرژی می­شوند اثر کمتری در گرمایش زمین داشته باشد اما می­توان تصور کرد وقتی که گرمای حاصل از سوخت و ساز بدن یک انسان که در طول شبانه روز دائماً انجام میشود ضربدر 5/6 میلیارد تعداد انسان­های کره زمین شود رقم بدست آمده رقم کمی نخواهد بود.

د) بالا بودن جمعیت از طریق دیگری که با موارد فوق کمی متفاوت و غیر مستقیم­تر است نیز منجر به افزایش دمای زمین می­شود.

یکی از نتیجه­های ازدیاد جمعیت تقسیم منابع میان افراد بیشتر است. از این رو فقر و کمبود امکانات (به واسطه­ی تقسیم امکانات بین افراد بیشتر) در شرایط کثرت جمعیت جلوه­ی بیشتری دارد.

فقر را می­توان از دوجهت منجر به افزایش دمای کره زمین دانست:

1) مردم فقیر قادر به رعایت استانداردهای لازم در جاهایی که سوخت و انرژی مصرف می­شود نیستند. برای مثال خرید دستگاه­های نو با بازده­ی بالاتر که انرژی کمتری مصرف می­کنند (مانند خودروهای با فن­آوری پیشرفته­تر که مصرف انرژی کمتر و آلایندگی کمتری دارند) برای طبقات اقتصادی پایین جامعه ممکن نیست. و یا رعایت استانداردهای هزینه­بر ساختمانی که انرژی کمتری برای گرمایش و سرمایش ساختمان مصرف می­شود ممکن نیست.

2) توجه مردم فقیر عمدتاً به سوی نیازهای اولیه زندگیست و کمتر به مسائل ثانویه و بعیدتر مانند گرمایش زمین توجه دارند. این مطلب باعث می­شود که حتی اگر موقعیتی باشد که امکان رعایت مواردی برای کاهش آلاینده­ها یا صرفه جویی در مصرف انرژی توسط این قشر وجود داشته باشد، چندان وقعی به آن نمی­نهند.

نتیجه:

از مجموع موارد فوق می­توان چنین نتیجه گرفت که یکی از نتایج زندگی انسانی بر روی کره زمین تولید گرماست. این تولید گرما خواه از طریق تولید گازهای گلخانه­ای باشد، خواه از طریق مصرف انرژی، و خواه در مستقیم­ترین حالت حاصل سوخت و ساز بدن باشد، با افزایش جمعیت، افزایش خواهد یافت. پس می­توان با کاهش جمعیت بشر، جمعیت انسانی را در حدی نگاه داشت که زمین توانایی تعدیل گرمای حاصل از فعالیتهای بشری را داشته باشد و در این حالت می­توان گفت نگرانی حاصل از گرمایش زمین که ناشی از فعالیتهای بشری است مرتفع شده است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: